Անի Միքայելյան.Մեղքի գաղափարը Ստայնբեքի «Դրախտից դեպի արևելք» վեպում
Արդյոք Քեթին ընկալում է ընտրության գաղափարը, արդյոք նա ճանաչում է ճիշտը:
Տիգրան Գրիգորյան. Վիշապներ. Պատկեր, առասպել և պատում
Հայ միջնադարյան արվեստում «վիշապ» հասկացությունից ածանցվում են բազմաթիվ պատկերատիպեր։
Հաննա Արենդթ. Մենք՝ փախստականներս
Ինչպե՞ս կարդալ Արենդթին` հասկանալու արծարծվող հարցերի խորությունը: Ի՞նչպես է նա ձեւավորում իր օրակարգը եւ փորձում այդ օրակարգի հետ գործ ունենալ:
Հասմիկ Հակոբյան. Երուխանի նորավեպերի գրական առնչությունների շուրջ
Հոդվածում կարևորվում են Երուխանի նորավեպերի ժանրային, կառուցվածքային առանձնահատկությունները, կերպարների հոգեբանական բնութագրերը՝ որպես ժամանակաշրջանի նկարագրություն: Հոգեվերլուծական և գրապատմական մեթոդների միջոցով քննվում են նորավեպերի գրական առնչությունները, լեզվական առանձնահատկությունները, տեքստային կառուցվածքը և կերպարային նկարագրությունները:
ՀԱՅԱՍՏԱՆԸ ԵՎ ՀԱՅԵՐԸ 19-ՐԴ ԴԱՐԻ ԱՆԳԼԻԱՑԻ ՃԱՆԱՊԱՐՀՈՐԴՆԵՐԻ ԱՉՔԵՐՈՎ
Գևորգ Բարդակչյան. «19-րդ դարի ֆրանսիացի և անգլիացի ճանապարհորդները արժեքավոր ծառայություն մատուցեցին հայկական մշակույթին` եկեղեցիների իրենց մանրամասն նկարագրություններով հայկական ճարտարապետության վրա սևեռելով եվրոպացի գիտնականների ուշադրությունը»:
ՏԱՐԱԾԱԺԱՄԱՆԱԿԱՅԻՆ ԴՐՍԵՎՈՐՈՒՄՆԵՐԸ Խ. ԱԲՈՎՅԱՆԻ «ՎԵՐՔ ՀԱՅԱՍՏԱՆԻ» ՎԵՊՈՒՄ
Վեպում քրոնոտոպի դրսևորումները հստակ ու հարթ գծով չեն ընթանում, ինչն էլ պայմանավորված է վեպի ժանրային, կոմպոզիցիոն և սյուժետային առանձնահատկություններով:
ՄՈԳԱԿԱՆ ՌԵԱԼԻԶՄԻ ՏԱՐՐԵՐԸ ՄԱՐԻԱՄ ՊԵՏՐՈՍՅԱՆԻ «ՏՈՒՆԸ, ՈՐՈՒՄ…» ՎԵՊՈՒՄ
Մարի Ռաֆյան․ «Քննելով մոգական ռեալիզմին բնորոշ հատկանիշները՝ պարզ է դառնում, որ Պետրոսյանի վեպը կրում է այդ ուղղության հատկանիշները»:
«ՄՏԱՑԱԾԻՆԻ ԵՎ ԻՐԱԿԱՆՈՒԹՅԱՆ ՄԻՋԵՎ ԽԱՂԸ ԴԱՆԻԵԼ ՔԵԼՄԱՆԻ ՍՏԵՂԾԱԳՈՐԾՈՒԹՅԱՆ ՄԵՋ»
Աստղիկ Սարիբեկյան. «Քելմանի կարծիքով` պատմողը, գրողը վիրահատում է իրականությունը` ձգտելով ուղղել իր պատկերացմամբ արդեն գոյություն ունեցող իրականությունը և ստեղծում է երկրորդը` իր սեփականը»:
