«Հուլունքախաղ»՝ պերֆորմատիվ ընթերցում ձմեռային արևադարձին
«Առնո Բաբաջանյան» համերգասրահի ներքնահարկում դեկտեմբերի 22-ին «Հուլունքախաղ» էր՝ պերֆորմատիվ ընթերցում ձմեռային արևադարձին: Մտահղացման հեղինակներն էին երաժշտագետներ Լեոպոլդո Սիանոն և Շուշան Հյուսնունցը։
Ներշնչված Հերման Հեսսեի վեպով և ուղղորդվելով ազատ ասոցիացիաների դիցաբանական մեթոդով՝ theatrum phonosophicum-ը ստեղծեց տարազգացական պերֆորմատիվ իրադարձություն՝ հանդիսատեսի հետ միասին վերապրելով ձմեռային արևադարձը։
Հերման Հեսսեի վերջին վեպը պատմում է մի խորհրդավոր գործառության մասին, որը հիմնված է տիեզերա-բանաստեղծական անալոգիաների վրա, այն է՝ Հուլունքախաղը: Այս Խաղը՝ որպես «կախարդական թատրոն», ձգտում է լինել բոլոր արվեստների և գիտությունների սինթեզը: Սակայն խաղի կանոնները վեպում չեն նկարագրվում, այլ միայն ակնարկվում: Այս Խաղում երաժշտությունը կենտրոնական դեր ունի՝ միավորված մաթեմատիկայի, աստղագիտության և փիլիսոփայության հետ:
Theatrum Phonosophicum-ը ստեղծարարությամբ կիսվելու փորձարարական դաշտ է, որտեղ ավանդական գիտելիքները խաչաձևվում են էքսպերիմենտալ գործառույթների հետ: Տարբեր արվեստային արտահայտչաձևերի սինթեզի միջոցով հնարավոր է դառնում աշխատել սեփական անձի և կոլեկտիվ անգիտակցականի հետ:
Cultural.am-ի հետ զրույցում «Հուլունքախաղ»-ի մասնակիցներից նկարիչ, դիզայներ, գրող Լիա Պետրոսյանը պատմեց, որ արձագանքելով կազմակերպիչների բաց կանչին՝ մասնակցել է նախքան բուն միջոցառումը տեղի ունեցած հանդիպումներին.
«Ինձ շատ հետաքրքրեց տարազգացական պերֆորմանսը։ Նախապատրաստական հանդիպումների ընթացքում պարզեցինք, թե ինչ պետք է տեղի ունենա, ինչ սկզբունքով է, ինչից են հեղինակները, կազմակերպիչները ոգեշնչված։ Ոգեշնչվել են Հերման Հեսսեի «Հուլունքախաղ» վեպից, որտեղ խոսվում է ընտրյալ գիտությունների, մշակույթի, ինտելեկտուալ, ընտրյալ զանգվածի մասին, որը հանդիպում, հավաքվում է մի տեղում, որպեսզի զտվի իրականությունից։ Շատ հետաքրքրեց ինձ, և ցանկացա հանդես գալ որպես մասնակից»։
Միջոցառման ծրագրում ներառված էր դասախոսությունների շարք՝ նվիրված համաստեղության 12 նշաններին։ Այդ փոքրիկ ակնարկների ընթացքում «Հուլունքախաղ»-ի բուն մասնակիցները շարունակում էին իրենց «խաղերը», իսկ ունկնդիրները «Հուլունքախաղ»-ի այցելուներն էին։ Վերջիններս կարող էին մոտենալ նաև պերֆորմանսի մասնակիցներին ու նրանց հետ «խաղալ»։
Լիայի «խաղը» գործելն էր. գործում էր արև՝ դեղին թել, ոսկեգույն հելյուն, նույնիսկ մատներն էր դեղին հարդարել.
«Այսօր այն օրն էր, երբ մենք ապրեցինք տարվա ամենաերկար գիշերը։ Դրանից հետո սպասվում է երկար արևային օր, այսինքն արևը սկսում է գերիշխել։ Լիահույս լինենք, որ արևը երկար լինի, որ մթից հետո լինելու է այդ լույսը։
Գործում եմ արև, որը պետք է ծագի, հաստատի իր ազդեցությունը, միշտ այդ մտքի թելը, որ անպայման արևը բացվելու է, մեր մեջ պահենք, հավատանք ու հույսով լինենք, նույնիսկ մթին չպետք է հուսահատվենք, ընկճվենք»։
Լեոպոլդո Սիանոն երաժշտության փիլիսոփա և հնչյունային ակցիոնիստ է: Դասավանդել է Քյոլնի համալսարանում: Նրա երաժշտագիտական աշխատանքները հրատարակվել են տարբեր լեզուներով։
Շուշան Հյուսնունցը երաժշտագետ և հնչյունային ակցիոնիստ է: Երաժշտագիտական ուսումը Երևանի Կոմիտասի անվան պետական կոնսերվատորիայում ավարտելուց հետո 2012թ. մեկնել է Գերմանիա: 2016թ. ավարտել է Քյոլնի համալսարանի երաժշտագիտական ֆակուլտետի Master of Arts ծրագիրը: Դասավանդել է նույն համալսարանում:
Նաիրա Տիգրանյան
- Created on .
- Hits: 902