Մերի Շարոյան. «Իր միտքը հոսում էր իմ մտքից շարունակության տեսքով, դե նույն հիմքից էինք, նույն կողոսկրից: Դաշնակցի գոյությունը լավ էր, դուք միևնույն խաղն էիք խաղալու, միաժամանակ հանդիսատես և դերասան լինելով, որոնք զգում էին որ պահին ինչին սևեռվել»:

Լևոն Շահնուր, պատմվածք

Սիրանույշ Գալստյան. «Մի երկու անգամ հորս մոտ ակնարկել եմ «էժան տաքսիների» մասին, բայց նա մինչ օրս, այսինքն՝ սոցիալիզմի փլուզումից հետո էլ, դեմ է «բուրժուական հաճույքներին»: Թեև ժամանակին, ինչպես ասում է մայրս՝ դեմ էր և «սոցիալիստական հաճույքներին». օրինակ՝ տանել չէր կարողանում բոլոր տեսակի ժողովները, շքերթները, ծափերը: Այսօր ատում է գլոբալիզացիան և պնդում, որ դա երեկվա ինտերնացիոնալիզմն է»:

Մանե Գրիգորյան, իրական պատմություններ շարքից

Մերի Շարոյան. «Քաղաքն այնքան սիրուն է պատուհանից, այնքան ամսագրային, որ սկսում եմ չպատկերացնել՝ ինչպես կարող է իմ նման գարշանքի ներառել: Փոքր տարիքում սովորեցրել էին, որ վիրուսը սպանում է յուրաքանչյուր անառողջ օրգանիզմ, ուղղակի ոչ ոք չէր բացատրել, որ օրինաչափությունը ինձ էլ է վերաբերում»:

Գրիգ, Մի մարդու քաղաքը

Մանե Գրիգորյան, Կենդանիների տերը (իրական պատմություններ շարքից)